Αξιοθέατα

Γεννάδειος Βιβλιοθήκη

Η Γεννάδειος Βιβλιοθήκη, που άνοιξε τις πύλες της το 1926 για να στεγάσει τη σημαντική δωρεά 26.000 τόμων βιβλίων του διπλωμάτη και βιβλιόφιλου Ιωάννη Γεννάδιου, κατέχει σήμερα μία μοναδική ερευνητική συλλογή, η οποία περιλαμβάνει περισσότερους από 120.000 τόμους βιβλίων, καθώς και σπάνιες βιβλιοδεσίες, αρχεία, χειρόγραφα και έργα τέχνης που αναφέρονται στην ελληνική παράδοση και τους γείτονες πολιτισμούς.Η Βιβλιοθήκη στεγάζεται σε ένα κτήριο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής σημασίας, ακριβώς απέναντι από τις κεντρικές κτηριακές εγκαταστάσεις της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών. Η Γεννάδειος έχει αναδειχθεί σε ένα διεθνώς αναγνωρισμένο κέντρο μελέτης της ελληνικής ιστορίας, λογοτεχνίας και τέχνης από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή. Συμμετέχει επίσης σε ερευνητικά προγράμματα καθώς και σε προγράμματα ψηφιοποίησης. Σε συνδυασμό με τη λειτουργία της ως βιβλιοθήκη και ερευνητικό κέντρο, “το Γεννάδειον” συμμετέχει ενεργά στην πολιτιστική ζωή της Αθήνας με διαλέξεις, σεμινάρια, συναυλίες, εκθέσεις και εκδόσεις.

Διεύθυνση Σουηδίας 61106 76 Αθήνα

Τηλέφωνο: 210 – 72.10.536

Φαξ: 210 – 72.37.767

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: http://www.ascsa.edu.gr/index.php/gennadiusgreek/index.php  

Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών

Ναός του Πνεύματος, Σύμβολο Ενότητας και Συνεργασίας στην υπηρεσία της Ρούμελης και των απανταχού Ρουμελιωτών. Πνευματικός, πολιτιστικός, ιστορικός και λαογραφικός φορέας των πέντε Νομών της Ρούμελης: Αιτωλοακαρνανίας, Βοιωτίας, Ευρυτανίας, Φθιώτιδας και Φωκίδας. Εκδίδει το περιοδικό "ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ". Ο ανδριάντας του ρουμελιώτη τσολιά, σύμβολο αρετής, ανδρείας στο βωμό της ελευθερίας της πατρίδας, κοσμεί την είσοδο του κτιρίου του Πνευματικού Κέντρου μας, τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν την 30-6-1991, σε μια μεγαλόπρεπη εθνικοπατριωτική εκδήλωση, με την παρουσία επισήμων και μεγάλου πλήθους ρουμελιωτών.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: http://www.roumeli.org  

Θέατρο Λυκαβηττού

Στην άλλη άκρη του λόφου βρίσκεται το ανοιχτό θέατρο του Λυκαβηττού, στο οποίο την καλοκαιρινή περίοδο πραγματοποιούνται πολλές μουσικές συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις. Κατασκευάστηκε το 1964 – 1965 στη θέση του παλιού λατομείου, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Τ. Ζενέτο και με πρωτοβουλία της ηθοποιού Άννας Συνοδινού προκειμένου να παρουσιάζονται παραστάσεις αρχαίου δράματος. Έχει χωρητικότητα 3.000 θέσεων και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού φιλοξενούνται σημαντικά πολιτιστικά γεγονότα που αποτελούν πόλο έλξης για τους λάτρεις της μουσικής και του θεάτρου.  

Πλ. Δεξαμενής

Οι Ρωμαίοι επέδειξαν μεγάλη σοβαρότητα για την ύδρευση της Αθήνας. Στα 134-140 ο αυτοκράτορας Αδριανός κατασκευάζει σύστημα υδροδότησης που κατεύθυνε το νερό από πηγές στις Αχαρνές (Πάρνηθα) στην Αθήνα και αποθηκεύονταν σε δεξαμενή στους πρόποδες του Λυκαβηττού σε υψόμετρο 136 μέτρων. Η δεξαμενή του Αδριανού ολοκληρώθηκε από τον διάδοχό του Ευσέβη. Για πολλές δεκαετίες η Αδριάνειος δρόσιζε και πότιζε τους Αθηναίους. Όμως την περίοδο της τουρκοκρατίας αφέθηκε στην τύχη της. Έτσι η κακή συντήρηση έκανε τους κατοίκους να υδρεύονται πάλι μέσα από πηγάδια και πηγές που υπήρχαν στην πόλη. Με πρωτοβουλία του Δήμου ξεκίνησαν μετά το 1827 επισκευές και καθαρισμοί του Αδριάνειου Υδραγωγείου, το οποίο τέθηκε και πάλι σε λειτουργία το 1840. Το 1870 ανακαλύφθηκε και η Αδριάνειος Δεξαμενή, η οποία ανακατασκευάστηκε φτάνοντας στα 2.200 κυβικά μέτρα χωρητικότητα και λειτούργησε μέχρι και το 1940.  Όπως αναφέρει ο Ερνέστ Τσίλλερ η αρχαία δεξαμενή καλύφτηκε με νέο θόλο γιατί ο παλιός είχε καταρρεύσει.  Η αρχική δεξαμενή είχε χωρητικότητα 400 κυβικών νερού και έμοιαζε με λεκάνη υλοτομημένη στο βράχο. Τα επόμενα χρόνια μια νέα δεξαμενή φτιάχτηκε στον χώρο πλησίον της παλιάς για να ενισχύει το δίκτυο ύδρευσης του κέντρου της Αθήνας. Οι σιδερένιοι σωλήνες ακόμα και σήμερα διαμοιράζουν το νερό από αυτήν στα σπίτια. Η Αδριάνειος έδωσε το όνομά της όχι μόνο στην πλατεία στην γύρω γειτονιά του Κολωνακίου αλλά και στο ιστορικό καφενείο που υπήρχε δίπλα της. Στις αρχές του 20ου αιώνα ο Σουρής, ο Παπαδιαμάντης, ο Βάρναλης, ο Κονδυλάκης και ο Καζαντζάκης ήταν μερικοί από τους λογοτέχνες που σύχναζαν στη δεξαμενή. Πνευματικά ανήσυχοι ανέβαιναν εκείνα τα χρόνια στη Δεξαμενή για να γράψουν στίχους ή να συνομιλήσουν με την μεγάλη  λογοτεχνική παρέα του καφενείου. Δεν ήταν μόνο οι άνθρωποι που έκαναν την περιοχή μαγευτική αλλά και ο ίδιος, μακρινός από την καθημερινότητά τότε, χώρος της δεξαμενής.

Πηγή: http://lycabettous.blogspot.gr

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε: http://lycabettous.blogspot.gr

Τελεφερίκ

Το Τελεφερίκ του Λυκαβηττού εγκαινιάστηκε στις 18 Απριλίου του 1965 και ξεκίνησε τη λειτουργία του μία ημέρα αργότερα. Κατασκευάστηκε από τον ΕΟΤ, ενώ από το 2002 η διαχείρισή του Τελεφερίκ και του εστιατορίου που βρίσκεται στον λόφο έχει ανατεθεί σε όμιλο εταιριών εστίασης. Την ίδια χρονιά οι μηχανολογικές και ηλεκτρολογικές εκγαταστάσεις ανακαινίστηκαν πλήρως, ενώ αντικαταστάθηκαν και τα δύο βαγόνια του Τελεφερίκ με άλλα, ελληνικής κατασκευής. Η αφετηρία βρίσκεται στο τέρμα της οδού Πλουτάρχου, στην συμβολή της με την Αριστίππου, στο Κολωνάκι. (Κοντινότερος σταθμός Μετρό, ο Ευαγγελισμός). Το Τελεφερίκ λειτουργεί 365 μέρες το χρόνο από τις 9:00 π.μ. έως τις 1:30 π.μ. Τους χειμερινούς μήνες είναι πιθανή λήξη της λειτουργίας του νωρίτερα. Τα δρομολόγια εκτελούνται σύμφωνα με το πρόγραμμα ανά 30 λεπτά, αλλά τις ώρες αιχμής η συχνότητα μπορεί να φτάσει τα 10 λεπτά. Η τιμή του εισιτηρίου είναι 7 ευρώ. (Περιλαμβάνει ανάβαση και κατάβαση, και έκπτωση στο εστιατόριο του Λυκαβηττού). Το μήκος της γραμμής είναι 210 μέτρα και για το σύνολο της διαδρομής, (εξ ολοκλήρου μέσα σε σήραγγα) απαιτούνται περίπου 3 λεπτά. Τα δύο βαγόνια, χωρητικότητας 34 ατόμων το καθένα, ξεκινούν ταυτόχρονα από τα δύο άκρα της διαδρομής, κινούνται σε μονή τροχιά και διασταυρώνονται στο μέσον της διαδρομής. Κατά μέσο όρο, με το Τελεφερίκ του Λυκαβηττού μεταφέρονται 300.000 επιβάτες ετησίως.

Συνοπτικά: Μήκος διαδρομής: 210 μέτρα με κλίση 28° Βαγόνια: 2 χωρητικότητας 34 ατόμων το καθένα

Ώρες λειτουργίας: 9:00 π.μ. – 2:30 π.μ.

Συχνότητες δρομολογίων: Ανά 30′ (ανά 20′, 15′ ή 10′ τις ώρες αιχμής)

Τιμή εισιτηρίου: 7 ευρώ (περιλαμβάνει και ανάβαση και κατάβαση)

Τηλέφωνο πληροφοριών: 210 7210 701  

Εκκλησάκι Αγίου Γεωργίου

Ο Άγιος Γεώργιος είναι μεσαιωνική εκκλησία στην Αττική. Ανήκει στην Μητροπολιτική περιοχή Αθηνών - Πειραιώς.Είναι το λευκό ασβεστωμένο παρεκκλήσι που διακρίνεται από μακριά στην κορυφή του Λυκαβηττού. Χρονολογείται στο 1870 και είναι μονόκλιτος ναός, κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής με τρούλο. Λέγεται πως κατά την αρχαιότητα, στο ίδιο σημείο βρισκόταν ο ναός του Ακραίου Δία.  Στις απεικονίσεις των περιηγητών (π.χ. του Laborde του 1672) φαίνεται ότι στην περιοχή αυτή υπήρχε από παλιά κάποιος ναός. Επίσης, χάρη σε δύο επιγραφές που βρέθηκαν γνωρίζουμε ότι αρχικά εκεί ήταν το «κοιμητήριο Αναστασίου Χαρκέως και Ευ. Ωράντας» καθώς και «Κοιμητήριον διαφέρον». Όταν ο πρώτος ναός ερειπώθηκε, κτίστηκε πάνω στα ίδια θεμέλια νέος ναός, μονόκλιτος, βασιλικού ρυθμού, για τον Άγιο Γεώργιο. Στο δάπεδο υπάρχει επιγραφή που αναδεικνύει ότι το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου καθιερώθηκε από τον μητροπολίτη Αθηνών Βενέδικτο (1782-1785). Αργότερα ο ναός επεκτάθηκε με την πρόσθεση δύο παρεκκλησίων, του Προφήτη Ηλία και Αγίου Κωνσταντίνου. Το κωδωνοστάσιο είναι δώρο της Βασίλισσας Όλγας. Στο χώρο έξω από το παρεκκλήσι, θα μείνετε άφωνοι από τη θέα της πόλης, του υπαίθριου αμφιθεάτρου, της Ακροπόλεως και των βουνών που περικλείουν την Αθήνα.  

Εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων

Το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων, χτίστηκε τον 15ο με 16ο αιώνα μ.χ. στην δυτική πλαγιά του Λυκαβηττού, άγνωστο από ποιον ή ποίους, πάνω σε μία σπηλιά. Εκτός από τον Άγιο Ισίδωρο, είναι αφιερωμένο στην Αγία Μυρόπη ή Μερόπη, στον Άγιο Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη και στον Άγιο Γεράσιμο. Ένα εκκλησάκι που δύσκολα μπορεί να το εντοπίσει κανείς αν δεν ξέρει ακριβώς τι ψάχνει. Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, οι Γερμανοί είχαν εγκατασταθεί για τα καλά επάνω στον «νευραλγικό» λόφο των Αθηνών, αλλά  η εκκλησία δεν υπέστη καμία ενόχληση παρά το γεγονός  ότι λίγο πιο δίπλα υπήρχε Γερμανικό φυλάκιο. Το εσωτερικό του ναού είναι κυρίως το σπήλαιο πάνω στο οποίο κτίστηκε (το ιερό) και εντός αυτού βρίσκεται και το παρεκκλήσι του Αγίου Γερασίμου (όπως εισέρχεται κανείς στην εκκλησιά, μπροστά και αριστερά). Υπάρχει όμως και κάτι πολύ ενδιαφέρων για το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων. Ανέκαθεν υπήρχαν μύθοι για την ύπαρξη υπόγειων περασμάτων και στοών κάτω από την Αθήνα. Λέγετε ότι παλαιότερα μια οπή μέσα από το ιερό του Αγίου Γερασίμου οδηγούσε στο Γαλάτσι και από εκεί μέσω μιας άλλης οπής οδηγούσε στην Πεντέλη. Έτσι ξέφευγαν οι έλληνες τις καταδιώξεις των Τούρκων. Μάλιστα αυτό αναφέρετε και σε μια κρεμασμένη επιγραφή του ναού.  

Μέγαρο Μουσικής

H έμπνευση για τη δημιουργία ενός πολυδύναμου πολιτιστικού κέντρου ήρθε από την μεγάλη αοιδό Αλεξάνδρα Τριάντη, ιδρύτρια του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής. Έτσι ανατέθηκε, μέσω Σύλλογου, η μελέτη του σημερινού Μεγάρου σε κορυφαίους έλληνες και ξένους αρχιτέκτονες και ειδικούς της ακουστικής. Ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου οι Φίλοι της Μουσικής από το 1953, ο Χρήστος Δ. Λαμπράκης διαδέχτηκε το 1977 στην προεδρία την ιδρύτρια του Συλλόγου Αλεξάνδρα Τριάντη και κατέβαλε άοκνες προσπάθειες για την πραγματοποίηση ενός από τα μεγαλύτερα και πλέον σύγχρονα Πολιτιστικά Κέντρα διεθνώς. Η πρώτη οικονομική προσφορά για την ανέγερση του κτιρίου ανήκει στον Δημήτρη Μητρόπουλο, ο οποίος πρόσφερε τα έσοδα από τις συναυλίες που έδωσε στην Αθήνα η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης, υπό τη διεύθυνσή του. • Στη δεκαετία του 1970 ολοκληρώθηκαν οι μελέτες καθώς και η κατασκευή του σκελετού του κτιρίου, όταν ο μεγάλος ευεργέτης και πρόεδρος του Ιδρύματος Δεκόζη-Βούρου κ. Λάμπρος Ευταξίας έδωσε την αναγκαία οικονομική υποστήριξη για την πλήρη χρηματοδότηση του έργου. • Το 1981, μετά από μια περίοδο διακοπής των εργασιών, δημιουργήθηκε ένας νέος φορέας διοίκησης, με τη συνεργασία αυτή τη φορά και του ελληνικού κράτους, το οποίο στη συνέχεια με σημαντικές επιχορηγήσεις συνέβαλε αποφασιστικά στην αποπεράτωση της κατασκευής του έργου. Ο νέος αυτός φορέας ονομάζεται Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και τον διοικούν από το 1981 έως και σήμερα εκπρόσωποι του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής και του ελληνικού δημοσίου. Ο Οργανισμός με Πρόεδρο τον Χρήστο Δ. Λαμπράκη, ανέλαβε την ευθύνη ολοκλήρωσης των εργασιών και στην συνέχεια τη λειτουργία του Μεγάρου. • Το 1991 εγκαινιάστηκε το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή.  Την ίδια χρονιά γεννήθηκε η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής και στις 20 Μαρτίου ο ήχος της βιόλας του Γιούρι Μπασμέτ εγκαινίασε την Αίθουσα Φίλων της Μουσικής. Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ένα ολοκληρωμένο πολυδύναμο πολιτιστικό κέντρο υψηλών προδιαγραφών, από τα ελάχιστα στον κόσμο, αποτελεί πυρήνα πολιτισμού, με βασικούς άξονες προγραμματισμού την τέχνη και την εκπαίδευση. 

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: http://www.megaron.gr.  

Μουσείο Μπενάκη

Το Μουσείο Μπενάκη συγκαταλέγεται στις μεγάλες εκείνες δωρεές που αύξησαν τα περιουσιακά στοιχεία του κράτους, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί και τον παλαιότερο μουσειακό οργανισμό που λειτουργεί στην Ελλάδα ως Ίδρυμα Ιδιωτικού Δικαίου. Με τις εκτεταμένες ενότητες των εκθεμάτων του, που καλύπτουν περισσότερους από έναν πολιτισμικούς τομείς, αλλά και τη γενικότερη λειτουργία του, που εξυπηρετεί περισσότερες από μία κοινωνικές ανάγκες, το Μουσείο Μπενάκη, προσφέρει ένα μοναδικό ίσως υπόδειγμα σύνθετης δομής μέσα στο ευρύτερο πλέγμα των μουσειακών ιδρυμάτων της Ελλάδας. Το Μουσείο Μπενάκη στεγάζεται σε ένα από τα ελάχιστα νεοκλασικά κτήρια που εξακολουθούν να αντιστέκονται στην αισθητική αλλοίωση της μεταπολεμικής Αθήνας. Βρίσκεται μάλιστα σε εξαιρετικά προνομιούχα θέση στο ιστορικό κέντρο της πόλης, ακριβώς απέναντι από τους πράσινους πνεύμονες του Εθνικού Κήπου και του κήπου του προεδρικού μεγάρου, ενώ συγχρόνως γειτνιάζει με συναφείς οργανισμούς όπως το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.Το Μουσείο Μπενάκη κτηριολογικά είναι ένα σύνθετο αρχιτεκτονικό συγκρότημα με αρκετά περιπετειώδη ιστορία.

Διεύθυνση Κουμπάρη 1 & Βασ. Σοφίαςτηλ 210 367 1000

fax 210 367 1063 Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: http://www.benaki.gr.  

Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης είναι αφιερωμένο στη μελέτη και προβολή των αρχαίων πολιτισμών του Αιγαίου και της Κύπρου, με ιδιαίτερη έμφαση στην Κυκλαδική τέχνη της 3ης π.Χ. χιλιετίας.Ιδρύθηκε το 1986, αρχικά για να στεγάσει την ιδιωτική συλλογή του Νικολάου και της Ντόλλης Γουλανδρή και σταδιακά επεκτάθηκε για να φιλοξενήσει και άλλες σημαντικές συλλογές-δωρεές. Το ΜΚΤ στεγάζεται σε δύο ξεχωριστά κτίρια, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους εσωτερικά: στο Κεντρικό Κτίριο βρίσκονται οι αίθουσες των μόνιμων συλλογών και η Νέα Πτέρυγα του μουσείου, ενώ στο Μέγαρο Σταθάτου φιλοξενούνται περιοδικές εκθέσεις.

Διεύθυνση Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης - Ίδρυμα Ν.Π. Γουλανδρή Νεοφύτου Δούκα 4 / Βασ. Σοφίας και Ηροδότου 1106 74 Αθήνα Ελλάδα

Τ: (+30) 210 7228321-3F: (+30) 210 7239382

Μ: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: http://www.cycladic.gr